سوره الحجرات
بِسۡمِ ٱللَّهِ ٱلرَّحۡمَٰنِ ٱلرَّحِيمِ يَٰٓأَيُّهَا ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ لَا تُقَدِّمُواْ بَيۡنَ يَدَيِ ٱللَّهِ وَ رَسُولِهِۦ وَ ٱتَّقُواْ ٱللَّهَ إِنَّ ٱللَّهَ سَمِيعٌ عَلِيمٞ
1بنام خداوند بخشاينده مهربان؛ اى آنان كه ايمان آورديد پيش نيفتيد پيش روى خدا و پيمبرش و بترسيد خدا را كه خدا است شنونده دانا
يَٰٓأَيُّهَا ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ لَا تَرۡفَعُوٓاْ أَصۡوَٰتَكُمۡ فَوۡقَ صَوۡتِ ٱلنَّبِيِّ وَ لَا تَجۡهَرُواْ لَهُۥ بِٱلۡقَوۡلِ كَجَهۡرِ بَعۡضِكُمۡ لِبَعۡضٍ أَن تَحۡبَطَ أَعۡمَٰلُكُمۡ وَ أَنتُمۡ لَا تَشۡعُرُونَ
2اى آنان كه ايمان آورديد بلند نكنيد آواز خويش را بالاى آواز پيمبر و بلند با وى سخن نگوئيد مانند بلند سخنگفتن برخى از شما با برخى نبادا تباه شود كارهاى شما و شما درنيابيد
إِنَّ ٱلَّذِينَ يَغُضُّونَ أَصۡوَٰتَهُمۡ عِندَ رَسُولِ ٱللَّهِ أُوْلَٰٓئِكَ ٱلَّذِينَ ٱمۡتَحَنَ ٱللَّهُ قُلُوبَهُمۡ لِلتَّقۡوَىٰ لَهُم مَّغۡفِرَةٞ وَ أَجۡرٌ عَظِيمٌ
3همانا آنان كه فروكشند آوازهاى خويش را نزد پيمبر خدا آنانند كه بيازموده است خدا دلهاى ايشان را براى پرهيزكارى ايشان را است آمرزشى و پاداشى بزرگ
إِنَّ ٱلَّذِينَ يُنَادُونَكَ مِن وَرَآءِ ٱلۡحُجُرَٰتِ أَكۡثَرُهُمۡ لَا يَعۡقِلُونَ
4همانا آنان كه خوانندت از پس غرفهها بيشترشان خردمند نباشند
وَ لَوۡ أَنَّهُمۡ صَبَرُواْ حَتَّىٰ تَخۡرُجَ إِلَيۡهِمۡ لَكَانَ خَيۡرٗا لَّهُمۡ وَ ٱللَّهُ غَفُورٞ رَّحِيمٞ
5و اگر ايشان صبر مىكردند تا برون آيى برايشان هر آينه بهتر بود آنان را و خدا است آمرزگار مهربان
يَٰٓأَيُّهَا ٱلَّذِينَ ءَامَنُوٓاْ إِن جَآءَكُمۡ فَاسِقُۢ بِنَبَإٖ فَتَبَيَّنُوٓاْ أَن تُصِيبُواْ قَوۡمَۢا بِجَهَٰلَةٖ فَتُصۡبِحُواْ عَلَىٰ مَا فَعَلۡتُمۡ نَٰدِمِينَ
6اى آنان كه ايمان آورديد اگر بيايد شما را گنهكارى (فاسقى) به آگهى پس بازرسى كنيد نبادا بكشيد قومى را به نادانى پس بامداد كنيد بر آنچه كرديد پشيمانان
وَ ٱعۡلَمُوٓاْ أَنَّ فِيكُمۡ رَسُولَ ٱللَّهِ لَوۡ يُطِيعُكُمۡ فِي كَثِيرٖ مِّنَ ٱلۡأَمۡرِ لَعَنِتُّمۡ وَ لَٰكِنَّ ٱللَّهَ حَبَّبَ إِلَيۡكُمُ ٱلۡإِيمَٰنَ وَ زَيَّنَهُۥ فِي قُلُوبِكُمۡ وَ كَرَّهَ إِلَيۡكُمُ ٱلۡكُفۡرَ وَ ٱلۡفُسُوقَ وَ ٱلۡعِصۡيَانَ أُوْلَٰٓئِكَ هُمُ ٱلرَّٰشِدُونَ
7و بدانيد كه در شما است پيمبر خدا اگر سخن شما را شنود (اطاعت شما كند) در بسى از كارها هر آينه به رنج افتيد و ليكن خدا دوست (خوشآيند) كرد نزد شما ايمان را و بياراستش در دلهاى شما و ناخوشآيند كرد نزد شما كفر و نافرمانى و سركشى را آنانند راهيافتگان
فَضۡلٗا مِّنَ ٱللَّهِ وَ نِعۡمَةٗ وَ ٱللَّهُ عَلِيمٌ حَكِيمٞ
8فضلى است از خدا و نعمتى و خدا است داناى حكيم
وَ إِن طَآئِفَتَانِ مِنَ ٱلۡمُؤۡمِنِينَ ٱقۡتَتَلُواْ فَأَصۡلِحُواْ بَيۡنَهُمَا فَإِنۢ بَغَتۡ إِحۡدَىٰهُمَا عَلَى ٱلۡأُخۡرَىٰ فَقَٰتِلُواْ ٱلَّتِي تَبۡغِي حَتَّىٰ تَفِيٓءَ إِلَىٰٓ أَمۡرِ ٱللَّهِ فَإِن فَآءَتۡ فَأَصۡلِحُواْ بَيۡنَهُمَا بِٱلۡعَدۡلِ وَ أَقۡسِطُوٓاْ إِنَّ ٱللَّهَ يُحِبُّ ٱلۡمُقۡسِطِينَ
9و اگر دو گروه از مؤمنان كارزار كردند پس آشتى افكنيد ميان آنان و اگر ستم كرد يكيشان بر ديگرى پس نبرد كنيد با آن كه ستمگر است تا برگردد بسوى فرمان خدا و اگر بازگشت پس آشتى افكنيد ميان آنان به داد و دادگرى كنيد كه خدا دوست دارد دادگران را
إِنَّمَا ٱلۡمُؤۡمِنُونَ إِخۡوَةٞ فَأَصۡلِحُواْ بَيۡنَ أَخَوَيۡكُمۡ وَ ٱتَّقُواْ ٱللَّهَ لَعَلَّكُمۡ تُرۡحَمُونَ
10جز اين نيست كه مؤمنان برادرند پس آشتى افكنيد ميان برادران خويش و بترسيد خدا را شايد رحم شويد
يَٰٓأَيُّهَا ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ لَا يَسۡخَرۡ قَوۡمٞ مِّن قَوۡمٍ عَسَىٰٓ أَن يَكُونُواْ خَيۡرٗا مِّنۡهُمۡ وَ لَا نِسَآءٞ مِّن نِّسَآءٍ عَسَىٰٓ أَن يَكُنَّ خَيۡرٗا مِّنۡهُنَّ وَ لَا تَلۡمِزُوٓاْ أَنفُسَكُمۡ وَ لَا تَنَابَزُواْ بِٱلۡأَلۡقَٰبِ بِئۡسَ ٱلِٱسۡمُ ٱلۡفُسُوقُ بَعۡدَ ٱلۡإِيمَٰنِ وَ مَن لَّمۡ يَتُبۡ فَأُوْلَٰٓئِكَ هُمُ ٱلظَّٰلِمُونَ
11اى آنان كه ايمان آورديد مسخره نكنند گروهى از گروهى شايد باشند بهتر از ايشان و نه زنانى از زنانى شايد باشند بهتر از ايشان و نكوهش نكنيد خويشتن را و سرزنش نكنيد همديگر را به لقبها بد نامى است سركشى پس از ايمان و آنكه توبه نكرد پس آنانند ستمگران
يَٰٓأَيُّهَا ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ ٱجۡتَنِبُواْ كَثِيرٗا مِّنَ ٱلظَّنِّ إِنَّ بَعۡضَ ٱلظَّنِّ إِثۡمٞ وَ لَا تَجَسَّسُواْ وَ لَا يَغۡتَب بَّعۡضُكُم بَعۡضًا أَيُحِبُّ أَحَدُكُمۡ أَن يَأۡكُلَ لَحۡمَ أَخِيهِ مَيۡتٗا فَكَرِهۡتُمُوهُ وَ ٱتَّقُواْ ٱللَّهَ إِنَّ ٱللَّهَ تَوَّابٞ رَّحِيمٞ
12اى آنان كه ايمان آورديد دورى گزينيد از بسى گمانها چه پارهاى از گمانها گناه است و كاوش در كار مردم نكنيد و زشت نستايند پشت سر برخى از شما برخى آيا دوست دارد يكى از شما كه خورد گوشت برادر خويش را مرده همانا ناخوش داشتيدش و بترسيد خدا را كه خدا است فزون توبه پذيرنده مهربان
يَٰٓأَيُّهَا ٱلنَّاسُ إِنَّا خَلَقۡنَٰكُم مِّن ذَكَرٖ وَ أُنثَىٰ وَ جَعَلۡنَٰكُمۡ شُعُوبٗا وَ قَبَآئِلَ لِتَعَارَفُوٓاْ إِنَّ أَكۡرَمَكُمۡ عِندَ ٱللَّهِ أَتۡقَىٰكُمۡ إِنَّ ٱللَّهَ عَلِيمٌ خَبِيرٞ
13اى مردم همانا ما آفريديمتان از نرى و ماده و گردانيديم شما را شاخههايى و تيرههايى تا شناسا شويد همانا گراميترين شما نزد خدا پرهيزكارترين شما است همانا خدا است داناى آگاه